Dagboek 1986
BESTE WENSEN BESTE WENSEN BESTE WENSEN BESTE WENSEN BESTS WENSEN BESTE WENSEN
We beginnen dit overzicht van de geschiedschrijving van 306 squadron in 1986 met de gebruikelijke indeling.
Commandant 306: Majoor Derk Radstake
Ops Officier: Majoor Bart Leenen
Vlucht 1: Limey, Sleeper, Champ, Kiki, Polo, Law en Jake
Vlucht 2: Rob de Wijk, Birdie, Higgins, Laser, Scar, Toto en Body
Vlucht 3: Grin, Liner, Belker, Glider, Murdock en Chevy
Intell sectie:
Elt Wiebe Wiersma
Tlt René Janssen
Sgt 1 Mike Laning
Sgt 1 Lub Gringhuis
Sgt 1 Dick Hoed
Sgt 1 Leo van Oostende
Sgt 1 Fred van Heulen
Sgt Maarten de Zwart
Sgt Joep Schouren
Sgt Marc Burgs
ARLO sectie:
Maj. Henk Reuvers
Sgt Harm Polhuis
Ops:
SM. Marijke Cornelisse
Kpl 1 David Derksen
Lt Adj:
SM John Tieland
Nav:
SM Bennie Cath
Kpl 1 Peter Latumanuwij
Sld Randy Jellema
Sld Jan van Leeuwen
Meteo:
SM Willem van den Biggelaar
Sgt 1 Frans Pluym
Sgt 1 Hans Smeets
HID: Sgt 1 Chris Verkaart
Para:
Sgt 1 Ad Bozelie
Kpl 1 Herman Elbers
Chauffeurs:
Kpl 1 Rob de Jager
Kpl Ron van Meurs
Bar: Sld Fred van de Put
6-10 januari 1986
Deze eerste week in het nieuwe jaar begint met het schoonvegen van de baan en de aanpalende taxitracks. De TD schijnt tijdens de kerstvakantie doorgewerkt te hebben, want ze bieden ons tien singles en twee duals aan.
Het nieuwe jaar brengt ons ook wat vers bevorderden: Kiki, Pollo, Jake en Toto zijn Eerste luiten geworden. Sleeper mag per ingang van 1 januari tot de uitverkorenen van de Wing beschouwen, hij wordt zgn. Dag-HKO, en mag om de twee weken fijn een volle dag op de Wing doorbrengen.
Higgins staat op de nominatie om naar Eelde te vertrekken, om daar opgeleid te worden tot instructeur.
Na het schoonmaken gaan we vliegen, wij als enigen met veel vliegtuigen. De andere squadrons hebben wel serviceable kratten, maar de shelterarea’s zitten onder het ijs. Dus omdat 312 niet kan vliegen, mogen wij niet nachtvliegen.
‘s Woensdags zetten we 312 op hun nummer, als de beide andere squadrons braaf in de grote briefingroom zitten, gaan wij (hele briefing vergeten) lekker vliegen. De kolonel leek een ietwat verstoord toen zijn (lange) verhaal werd onderbroken door opstartende vliegtuigen. Het verhaal van de kolonel ging over de vlieggeld perikelen, en als het zo doorgaat, lijkt het erop dat we misschien helemaal geen extraatje krijgen.
Uitstel na uitstel, en in mei zijn er verkiezingen, dus een andere MinDef, dus je begrijpt het.
Omdat 312 dinsdag niet kon nachtvliegen, gaan ze dat donderdag doen, maar wederom worden wij vergeten. Toch draaien wij 24 sorties deze dag, een respectabele hoeveelheid. Maar in het begin van de week hadden we al de eerste G/A, die dubieuze eer viel aan Murdock te beurt. Vrijdag vliegen we één wave, omdat het volgens de meteo ontzettend zou gaan sneeuwen.
13-17 januari 1986
Onze Sleeper zien we steeds minder op het squadron, hij is nu officieel in opleiding voor het HKO-schap, en hij is er niet zo erg blij mee, zegt hij. Met Higgins is er een welles-nietes gebeuren gestart. Wel of niet naar Eelde, that is the question.
Het weer is opperbest voor de tijd van het jaar, en de vliegtuigen blijven in groten getale aangeboden, moeilijke zin, ik bedoel dat er genoeg vliegtuigen zijn. Er wordt balls-out gevlogen met de dag dat we nachtvliegen maken we zelfs rond de dertig sorties.
Limey en Law zijn begonnen met hun TLP work-up, ze vliegen regelmatig samen, en plannen de meest afgrijselijke tactieken. Law doet het aardig, alleen dat recce gebeuren is nog een beetje hocus pocus. Daar kun je niks aan doen. Hun TLP begint op 17 februari.
Er wordt een wc-pot opgeblazen, volgens interne inlichtingen is ene Murdock hiervoor verantwoordelijk, Dirk probeert ergens anders een schuldige te palen. Chris Verkaart is al een nieuwe pot aan het regelen, maar zie maar eens aan een niet veel gebruikte pot te komen.
17 jan. de 15.000 ton bulk carrier de Rio Grande op het Wassenaarse strand.
20-25 januari 1986
Het is stil op het squadron, er zijn minstens zes personen met verlof, druk aan de studie voor de B2B1 examens. Zelfs ons vliegbeest Champ moet eraan geloven, hij heeft vier weken verlof opgenomen.
Deze week beginnen we met de Lima check outs. De mannen zijn razend enthousiast na het eerste tripje met deze magische missiel. De uitcheckers zijn Grin in zijn functie als wapeninstructeur en Glider, die de uitleg van Grin goed heeft begrepen. Zit Glider niet achterin voor het afnemen van een IF-test, zit ie achterin voor een Lima check out. Er wordt nog meer uitgecheckt, Dilly vliegt deze week drie keer in het kader van de Air-to-air refueling. Als Dilly hiermee klaar is wordt hij onze eigen suckintructor, en gaan wij in de nabije toekomst het ook doen Sucken dus- Bij de KC-135. Kan nog gezellig worden met Dilly.
Het nachtvliegen wordt wederom gecancelled, volgens de meteo zou het gaan sneeuwen, vriezen en meer narigheid op onze hoofden neerdalen dan je mogelijk zou achten. Nou, het enige wat we die avond zagen waren een heleboel sterren, de maan en ergens in de verte de komeet van Halley. De meteo doet haar naam weer eer aan.
Als Sleeper niet op de wing zit, zit ie thuis, en als ie niet thuis zit gaat hij… naar Antwerpen. Samen met een afvaardiging MFPU is hij naar Agfa in België, waar zij getrakteerd worden op een grandioze twee dagen bij de Belgen. Alles geheel op kosten van Afga, uiteraard, en wel overnachten in het duurste hotel in den Anvers. Wat er verder gebeurde die avond verzoeke men Mike of Frans te contacten.
Mooi verhaal. De geschiedenis herhaalt zich. Zo’n veertig jaar geleden strooiden de geallieerden brood en ander eten rond boven Nederland, en in het kader van de wiedergutmachung doet een gastvlieger van 312, de basis vliegveiligheidsofficier, iets wat erop lijkt. Maar in plaats van voedsel is het drank. Hij verliest zijn hele voorraad gesmokkelde drank tijdens de retourvlucht van Gütersloh naar Volkel. En het is uit een gemodificeerde pod geflikkerd. Men vraagt zich af.
Het is opvallend stil op Suitcase, er zijn de hele week amper ground aborts, en we vliegen dagelijks een sortie of twintig of meer. Ja, als de kisten maar kunnen vliegen, dan gaan ze ook niet kapot.
Law gaat met een cleane krat kalibreren voor Dutch Mill, eerst een uur op FL 400, en dan een uur op FL 480. Tel daar .3 op voor climb en descent, en kom je aan het totaal 2.3. Hierdoor wordt Dilly jaloers, want die vliegt 2.1 inclusief air-to-air bijtanken.
We worden het spuugzat van die rot rotjes van Body. Ach, nog niet van z’n F-5 syndroom af.
27-31 januari 1986
Wederom wordt er getracht
twee vliegtuigen naar Leck te sturen, de zoveelste poging dit jaar die keer op keer spaak loopt. Wederom is het weer slecht in het noorden, maar in Frankrijk is het beau en gaan Birdie en Scar gezellig hollen met het verplichte circuitje op Evreux. “Thank you very much for ze fly past…” zeiden ze na Birdie’s, low approach.
Sleeper gaat in het kader van de AGFA film wat plaatjes schieten, de resultaten zijn allengs beter dan de Kodak film waar we nu mee rondvliegen.
Higgins krijgt nu toch te horen dat hij naar Eelde moet voor de VIO.
Dinsdags komt Birdie niet opdagen, hij heeft er een “little wingman” bij gekregen.
De Amerikanen zijn eindelijk weg, volgens David Derksen klonen ze zich voortdurend, eerst twee toen vier, en op het laatst liepen hier 32 man inclusief vier vliegers met twee vliegtuigen rond. Met een F-4 hebben ze moeite, dus eigenlijk was het niet vreemd dat zo’n Space Shuttle spontaan ontploft. Het blijft natuurlijk niet leuk.
Weer wordt Leck gecanceld, dit is de twaalfde keer geloof ik. Body en Law gaan eindelijk naar Beauvechain, Law ruilt in de loop van de avond zijn flight suit, en de Belg kwam er de volgende ochtend achter dat hij met de Daihatsoe van Law inkopen kon gaan doen en veel Eurocheques kon uitgeven.
Higgins en Grin gaan via Laarbruch naar Lahr als af scheidstip van Higgins voor hij per 3 februari naar Eelde moet. Birdie komt muizen op beschuit uitdelen.
Vrijdags gaat een groep 306-ers naar Schiphol, op excursie bij de firma Fokker BV. Daar zien ze hoe de F-16’s in elkaar gezet worden. Tijdens de roll out zien ze de J-210 richting Volkel gaan, die onderweg wordt gekiekt.
Higgins boekt uit. Dag Higgins.
3-7 februari 1986
De maand januari wordt afgesloten met walgelijk veel vlieguren. Er zijn mannen die ruim 30 uur gevlogen hebben, en dat voor een wintermaand. Deze maand begint ook goed, het is navigabel weer in het noorden, zelfs op Leck is het mooi weer, maar nu staat er niemand op gepland. Dom, dom, dom, pak de kans, want over een paar dagen gaat het weer sneeuwen en zo.
Scar gaat in het Guinness Book of ground aborts, hij presteert het om op een dag vier keer een grond abortus te krijgen.
Limey wordt als eerste van het squadron door Dilly uitgecheckt op het air-to-air refuellen, ze blijven maar meteen 1.8 uur hangen.
Ons Totootje krijgt in flight een Toto Ins failure, en weet veilig weer terug te keren op Volkel.
Liner vliegt een van zijn laatste tripjes (denkt hij) want inderdaad, op een van de laatste dagen voor einde contract wordt zijn contract toch nog verlengd, en mag Liner weer twee jaar blijven rondvliegen in deze Luchtmacht.
Tegelijkertijd krijgen we te horen dat Volkel 2 a 10 kapiteins, liefst instructeurs, moet leveren voor Leeuwarden, want ze komen daar nu achter dat er wat mensen weggaan. Ja, dat hadden we vorig jaar al gezegd, maar blijkbaar wordt er niet geluisterd in Den Haag. Het zal moeilijk gaan, want niemand wil, zeker diegenen die daarvoor in aanmerking komen, zoals een Dilly en Liner zullen zich met hand en tand (en Dilly met z’n mes) verzetten. Ja, dit kan nog wel leuk worden.
In de loop van de week is het gaan sneeuwen, en op donderdag wordt de ochtend wave niet gevlogen, omdat men drukdoende is met het vegen van de baan. Vrijdags is het helemaal zoeken naar piloten, daar er wederom een grote groep naar Fokker is gegaan. We doen het in ochtend wave met drie vliegtuigen, nee vier, de kolonel komt ook vliegen, en ‘s middags met twee vliegtuigen, want Toto is kennelijk moe van het vele vliegen die heeft roostervrij.
Dosage Tingle woensdag 5 feb. 1600Z. Krivak 1 en Kinda Class op ongeveer 60 mijl west van Vlissingen.
De platen zijn gemaakt door Limey en Sleeper.
10-14 februari 1986
Dit wordt een van de stilste weken van het jaar, de examens B2B1 vinden plaats en is het carnaval in het zuiden des lands, dus ook op Volkel.
We vliegen een beperkt vliegprogramma, met zes kisten. De krat met de Lima’s wordt ingezet als de one in een 2V1. Best leuk werk, alleen is het een missile waar veel vingeroefening voor nodig is. Het is zo demandinq om een goeie head-on kill te maken, dat als je het mist ie onmiddellijk in het nadeel bent. Lukt het echter een pijp van de rail te krijgen (lock, slave, tone, uncage, wie-wie-wie, shoot, cage, en desnoods opnieuw locken cq. naar bore voor een non radar seekerhead auto selftrack en schieten maar) dan is het ook onvermijdelijk een fox two kill. Met een beetje vingervlugheid kun je vóór de merqe je twee opponents als fireballs in het luchtruim achterlaten.
Birdie doet het iets te enthousiast, en krijgt met de dual een compressor surge en moet rap het strijdtoneel verlaten. De J-649 wordt genadeloos op een rood kruis gezet, want die krat had al een geschiedenis van EEC lights enzovoort. De hoofdstad van Peru wordt aan de J-648 gehangen, maar de volgende dag verliest het missile een drietal schroefjes en is ook de Lima u/s. Ground-abort king
Scar doet zijn naam eer aan, hij heeft nu al de meeste ground aborts van het squadron op zijn naam staan.
Dit was ik nog vergeten: Glider verbeterd zijn persoonlijk hoogterecord met het nachtvliegen, 50.200 voet. Een vermelding (de) waard.
Grin en Chevy nemen twee machines mee naar Villafranca, waar zij als eerste 306-ers met de F-16 landen. Ze vallen meteen in het feestgedruis, want kennelijk vieren ze in Verona ook carnaval.
Donderdag gaan de sluizen weer open, de B2B1 mensen komen weer vliegen, en het carnaval loopt ten einde, tjonge, wat is het weer druk, “het waren heerlijke rustige weken.
17-21 februari 1986
Wij worden overspoeld
door piloten, de dam is los, want de examens van B2B1 zijn passé.
Tijdens de ochtendbriefing zijn de vliegers godzijdank weer in de meerderheid, een veilig gevoel.
Murdock speelt voor Rus tijdens een oefening op Beauvechain. Dit wordt door de Belgen nogal serieus opgevat, na de landing wordt Murdock met een zak over z’n hoofd afgevoerd naar het equivalent van de LB. Daar plant hij zijn tripje, en na lang en vriendelijk aandringen dat hij graag weer naar Volkel wil, wordt hij naar zijn kist gebracht. Helaas, geen F-16, die was weg. Pas ‘s middags laat is de kist weer “gevonden” en kan Murdock eindelijk naar huis. Murdock verdenkt de Belgen ervan dat ze met onze RF een tripje hebben rondgehakt.
Dinsdag beginnen we wat later, dit in verband met het Dames nachtvliegen. Het wordt een gezellige avond, om half zes gaat de hele vloot tegelijk airborne voor wat 1v1v1v1v1v1v1v1v en worden de dames het veld rondgesleurd. Na het vliegen is er een gezellige bijeenkomst in de crewroom, die nog tot laat in de avond doorgaat. De volgende dag mogen we zelfs om negen uur beginnen.
De rest van de week wordt volgemaakt met recce en algemeen, vrijdags gaat eenieder Hi-Lo-Hi naar Schleswig, want dat is het enige plekje met mooi weer. Hoopjes ground aborts weer, vanwege de extreme kou hebben nogal wat toestellen Hung starts, dit heeft te maken met het in de geopende stand dichtvriezen van de P&D Valve, waarbij na start-up het RPM op of rond 35% blijft hangen.
Ook is grappig dat als een kist uit het wasdock komt, men vreemd opkijkt als de pod opvriest en de luikjes niet opengaan.
24-28 februari 1986
Met het van start gaan van de strike oefening “Pocketbook” trekken wij aan onze palen en verdwijnen een achttal vliegtuigen met bemanning naar Kleine Brögel en Laarbruch. Daar aangekomen worden de mannen door Belgen en Engelsen respectievelijk gastvrij onthaald en wordt de avond in gepaste sfeer doorgebracht. De volgende dag knappen twee kisten op KB af met hetzelfde euvel als vorige week: dicht (of eigenlijk open) gevroren P&D valves.
Op Laarbruch is het kennelijk minder koud, maar dat komt waarschijnlijk vanwege de oefening, die daar plotseling om 06:00 was begonnen. Ontloop je een oefening op Volkel, stap je er middenin op Laarbruch. En daar liep Jan de Hollander weer, tussen allerlei mensen met gasmaskers op, in een afgesloten en gefiltreerde bunker en maar zo weinig mogelijk proberen op te vallen.
Murdock krijgt de kist wel airborne, maar het neuswiel wil niet in, dus wordt de J-635 op Volkel neergezet. Chevy had zijn voet verstuikt met voetballen (sporten is niet gezond) en vliegt ook niet.
Verder beginnen steeds meer mensen onder invloed te geraken van de heersende griep.
Grin zet ook een kist terug op Volkel vanuit KB, ook niet pluis.
De Ample Gain naar Leck gaat weer niet door (124ste poging al dit jaar) Herstel, ter elfder ure gaan er toch, ja, ja twee kisten naar Leck, hoera, een driewerf hoera.
Woensdags wordt de oefening op Volkel plotseling afgelast, en worden de detacheringen plotsklaps teruggeroepen in verband met een spontaan neerleggen van alle werkzaamheden door de 311 en 312 vliegers. Na in de whisper-mode geland te zijn gaan wij solidair meedoen met de andere squadrons en zitten de hele middag in de grote briefingroom. De kolonel zei in eerste instantie dat de BDL achter zijn vliegers stond, en wat later in de middag werd al met de krijgsraad gedreigd. Dus donderdag weer aan het werk.
Steeds meer mensen zijn afwezig door ziekte. Echte ziekte, niet de gefingeerde van de “staking”.
De vliegtuigen hebben het, kennelijk ook te pakken, ze knappen met bosjes af. Alleen de simulator blijft serviceable.
Vrijdags wordt het vliegen gestaakt in verband met zandstormen. Ja, U leest het goed, door de grote droogte en de harde wind laat de hele toplaag los, en ontstaat een soort “dust-bowl” effect die het zicht on finals aardig belemmerd, om maar niet te spreken van het zandstraal effect op de canopy van de F-16’s.
Derk Radstake kondigt aan ontslag te nemen als er inderdaad maatregelen komen van bovenaf over het behoud van piloten. Geruchten doen namelijk de ronde dat bepaalde mensen, waarschijnlijk reservisten tussen de 28 en 35 jaar een soort omgekeerde oprotpremie van tussen de 100.000 en 300.000 gulden zouden ontvangen. Als dat inderdaad het geval zou zijn dan stappen de F-16 squadroncommandanten gezamenlijk op. Derk is al aan het solliciteren bij Fokker BV.
Dit is het laatste wat we weten, we houden U uiteraard op de hoogte.
3-7 maart 1986
Deze week staat in het teken van Toto die naar Rygge probeert te gaan. Uiteindelijk is het weer op beide velden in conjunctie en gaat Toto donderdags af naar Rygge.
De winter is aan het afbouwen, en trekt zich met een mistgordijn terug, derhalve kunnen we dinsdags en de eerste wave van woensdag wel gevoegelijk op onzer buiken schrijven.
Donderdag wordt het nachtvliegen wederom beoefend door een viertal piloten, we vliegen die dag zelfs 18 sorties, inclusief Toto met zijn high-speed dash naar Noorwegen.
Vrijdags is Toto weer terug, hij heeft geen mogelijkheid gezien de kist u/s te zetten. De wat meer ervarene wijzen hem op de mogelijkheden hoe het wel kan.
Op de zesde van deze maand wordt er een Dosage Tingle gevlogen, zie de vorige pagina. Dit is alweer de derde dit jaar en de vierde sinds we met de F-16 opereren, de Marine is zelfs tevreden over de kwaliteit van de foto’s. Dit is inderdaad het geval sinds we met de AGFA film rondvliegen.
Dosage Tingle 6 maart. 1500Z. Krivak 1 en Kashin Class op ongeveer 100 mijl west van Vlissingen.
De platen zijn gemaakt door Belker en Kiki.
10-14 maart 1986
De week wordt begonnen met een one-v-one dag, de hele dag niets anders dan ACM, BFM, ACT, 1V1.
Het weer is nog steeds aan het verslechteren. Borrow, Birdie en Albert Vietje brengen een bezoekje aan Rimini om daar eens te kijken hoe het eruit ziet in verband met de komende squadronrotatie in april. Het ziet er goed uit, alleen de temperatuur mogen ze wat opschroeven, en al die regen mag ook wel wat minder.
Verder wordt er wederom geone-vee-oned.
De B2B1’ers zijn back in business. Felicitaties aan Pollo, Kiki, Belker en Glider, en sterkte toegewenst aan de herexamens Murdock, Laser en ons aller Champ. Voorlopig leven ze zich uit in het BFM gebeuren.
De 2v2 van het flightje van Dilly krijgt een sightseeing tour van de Upper airspace van West-Duitsland. Borrow had de cabins geregeld, zei hij nog toen het viertje ging steppen.
Wij leven ook mee met de TLP mensen op Jever, al de hele week hebben ze niet kunnen vliegen, Jever, Red Red tempo Red. Toen ze terugkwamen vrijdag zeiden Limey en Law dat de briefings best interessant waren. Ja, ja.
Eindelijk wordt de knoop doorgehakt, we gaan wel naar de Peel met de komende oefening Maxibook. En wel met tien vliegtuigen. Het was namelijk de vraag of we konden gaan, want vanwege het gebrek aan ATC personeel op Volkel, worden mensen van Gilze ingezet. Maar wat schetst onze verbazing als we erachter komen dat Eindhoven en Gilze Taceval hebben, en geen mensen kunnen leveren. Kan men dan op CTL geen oefenkalenders naast elkaar leggen en zo verschillende data vergelijken?
Dilly vliegt een Amerikaan rond in de dual, ene Larry McNew, die ons vertelde hoe de toekomstige Recce-fit van de F-16 eruit gaat zien. Dit vonden we zo grappig, dat we Dilly de opdracht gaven die gekke ideeën uit zijn lijf te persen. En dat deed-ie, hij overstresste de kist zelfs: 9.7 G op de HUD G-meter.
Er wordt op Nav druk gewerkt aan een (alweer) nieuw plan bord, dat persoonlijk van mij de titel “Nutteloos bord nummer 9” krijgt; het bord krijgt een plaatsje naast “Nutteloos bord nummer 5” en “Nutteloos bord nummer 7” wordt verwijderd en wellicht omgedoopt in “Nutteloos bord nummer 12”
Liner heeft zijn rug lelijk bezeerd, volgens de arts steekt er een stukje kraakbeen uit zijn rugwervels, volgens mij heet dat een hernia, maar de medici vinden het een verrekte rug. Liner zei nog: die verrekte rug ook, ik kan me haast niet meer bewegen.
Exercise Maxibook
Rond een uur of twaalf laat een astmatische
klinkende sirene wat geluiden horen gedurende een vijftal seconden. De grote oefening Maxibook heeft een aanvang gevonden.
Toevalligerwijs stond de MFPU al op wielen, en binnen de kortste tijd stonden de containers op poten in hun bunkers op west (in het zuiden) en op noord (in het oosten). Kort daarop vertrokken 10 RF-16’s via de AXZ sleuf naar airbase de Peel. In de area Delta, werd nog eventjes in een verticaal (letterlijk) holding pattern ge-hold, globaal tussen de FL100 en FL350.
Bij aankomst kon eenieder godzijdank het gaspak aantrekken. De schoonheidsprijzen voor de origineelste pakken gingen naar Pollo, Sleeper en Birdie in hun flitsende en oogverblinde witte outfits.
Pig of the day is ons aller Wiebe “Weeber” Wiersma, special award winner, die binnen het uur al over de rooie was.
Gehoord op Nav: Het VD pattern van de Peel is ’t holding pattern van de baan die niet in gebruik is van Volkel als Eindhoven en Gilze rijen Taceval hebben.
Wat gebeurt er dus: De Tacan van Volkel gaat u/s en ze veranderen van baan.
Begint wat minder florissant
en om 07:00 uur. Een dagje STO werd ons beloofd, de airtask machine moet kennelijk nog aan geslingerd worden, de ATM’s druppelen langzaam binnen.Champ en Sleeper denken te gaan vliegen, ze zien zelfs een F-16 van dichtbij, maar een viertal goedgeplaatste UXO’s en XO’s leggen de basis plat. Wat later kunnen we eruit, met negen kratten, een kwam niet 100 % door de pre-flight heen. Ondertussen probeert Borrow als floorwalker belangrijk te doen met als resultaat dat hij iedereen in de weg loopt.
Dilly krijgt als gevaarlijke missie de opdracht, om Soesterberg te filmen, maar dit vindt Ops een tikkeltje te gewaagd, en de kist wordt op een andere trip gezet. Scar weet weer een single te overstressen, 9.7G met een kapitalistische manoeuvre de J-639 kan de schuur in. (Het gaat inderdaad geld kosten om achter Laser aan te gaan) In de bunker is het inmiddels de behaaglijkheid zelve, tenminste als je van een tropisch klimaat houdt, 27 graden. Nog warmer is het in de BCP. Het kookpunt is daar vroeg in de middag bereikt door de Cdt De Peel. Hij was een beetje boos over het grondgebeuren, 17 man en een scharrige hond om de Peel te bewaken.
Chevy tracht de 639 voorzichtig naar Volkel te vliegen, maar de EPU test gaf een nul op rekest. Inmiddels wél op Volkel is Scar, die na een smakelijk vogeltje zijn kist daar had neergezet. Gelukkig stond de reserve kist van Chevy klaar en komt Scar in 0.1 uur naar de Peel.
Pig of the day: Scar.
De fut is ere en beetje uit, 
zelfs de goed gemotiveerde TD geeft er de brui aan.
Gelukkig geen STO vandaag, zegt de leiding, en meteen liggen er verschillende Unexploded Uxo’s voor de bunker. Via het noodluik naar buiten, het mooie weer tegemoet, het enige wat meezit. Limey denkt te gaan hakken maar de kist denkt er anders over, ground abort. Dilly neemt de taak van floorwalker van Borrow over en plots is er: Rust……….Geen gehijg in je nek, geen gezeur of je nou al plafi was terwijl je net de eerste lijn op je kaart zet.
Birdie brengt een kist met een kapotte lef-seal terug, nou nog maar vijf kisten,…… zes er komt er weer een in. Die vliegen allemaal terug naar Volkel, die midden in de Mass Recovery zit. Het gaat allemaal goed. ENDEX 1500 uur, en alle kisten worden teruggevlogen, back to normal.
24-27 maart 1986
Pollo en Murdock vliegen in opdracht van de Rijkspolitie een tripje boven de A-4 op 500′, tijdens de overvlucht van de basis van de toekomst voor veel reservisten (Schiphol dus) maakten ze ‘en passant” nog even een 5G driehonderdzestig rond de toren van Schiphol. Later vernemen we dat ex-306 vlieger Dré Kivit van verbazing van zijn DC-9 stoel af viel, toen hij onze kisten met veel condens vortexen zag voorbij schuiven.
Gehoord op Rhein Radar:
Mission 2074, what is your best rate of climb?
He who shall remain nameless 2000 feet, sir.
Rhein Radar: Then please expedite climb to FL 390…
Halve minuut later: Nameless Level 390, pretty impressive, ain’t it?
Rhein Radar: Please say again 2074, your transmission is garbled…Nameless
Level 390, sir, that was impressive, wasn’t it ?
Rhein Radar: Please say again, 2074
Afgezeken: Nameless… disregard…
Woensdag haalt Limey de streep door acht outbound machines, dit is te gek, en dat met Pasen voor de deur kunnen we het risico niet lopen dat er eentje blijft steken op een veld zoals Lossiemouth of Grazzanise of Aviano.
Wel outbound zijn twee kisten naar Laarbruch voor de Ample Gain van februari, en de volgende dag gaan er weer twee naar Laarbruch ditmaal voor de Ample Gain van maart….
Barry Aarts, die eerst naar Grazzanise zou gaan, wordt uitgeboekt als Red Baron, en hij denkt dat Redibaroni een veld in Italië” is, en houdt dat de rest van de week vol. Body’s lichaam wordt Cat 1.
1-4 april 1986
Geen 1 april grap dit jaar, de klad zit er een beetje in.
Birdie houdt van traditie en houdt Body voor de gek door Approach na te doen op 306.15, en laatstsgenoemde bijna naar Laarbruch te laten diverten.
Het weer is aan de koude kant de paasvakantie is ook aangebroken want de mannen met schoolgaande kindertjes zijn met verlof. De traditionele spottersdag wordt wederom gehouden en de mensen worden weer verrast op een groot aantal startende en landende F-16’s.
Liner wordt uitgechekt met Air-to-air refuellen, een trip van 2.6 uur High Level naar het noorden van Engeland, daar bijtanken, via Spadeadam een weer high terug naar Volkel. Liner heeft een schitterende videofilm gemaakt van het gebeuren, een betere refueling briefing is niet te verzinnen.
Champ en Murdock hebben de outbound kriebels, ditmaal gaan ze naar Lossiemouth en hebben daar eventjes een plaatsje geregeld in de Static show op hun jaarlijkse open dag. Onze F-16 worden allemaal gemodificeerd tot Block 15S, een hele verbetering in de software van de kist.
Woensdag hadden we een bierplaat, erg druk. Ome Roel Jensen was er ook, en het was later ouderwets gezellig in de mess. Roel beloofde ons naar Rimini te vliegen als we daar over twee weken naar toe gaan. Verder was het een gezapig weekje met weinig gebeurtenissen.
7-11 april 1986
Bij onze collegae van 312 is Tacpol van start gegaan. Dat wil zeggen, alle deelnemers bevinden zich bij 312, en praten wat over tactieken enzovoort. Het weer is wederom de boosdoener, slecht weer in de area. Zodoende kan de eerste Tacpol missie pas donderdag gevlogen worden.
De rest van het squadron bekwaamt zich in net 1v1, 2v1 en 2v2.
Glider mag van de Noren niet naar Banak, dit tot vreugde van ons AMF detachement Toto en Jake.
De Italianen plegen een nerveus telefoontje en vragen of het nu echt mooi weer is bij ons; Borrow zegt dat “the weather is fine” maar een vluchtige blik naar buiten toont ons dat de overkant van de parkeerplaats wederom in dikke nevel verhuld is. Wij doen het wat, slimmer, Murdock en Belker stappen in twee RF-16 vliegmachines en gaan ter plekke het weer keuren, een gezellige RON op Cervia. De Ops officier van de 101 gruppo (Fiat G-91Y) Rudi Zinck wordt al een halve 306-er.
De andere richting op gaan Toto en Laser, die vinden het noodzakelijk om de vleespotten van Horning (Karup) van een bezoek te doen vereren. Kennelijk is het in de rest van Europa, buiten de CR, wel goed weer, Glider probeert nu tevergeefs naar Bardufoss te plannen.
15 april 1986
Deze dag, kort na elven, sloeg het noodlot wederom onverwacht hard toe. Bij een vliegongeval met een van onze RF-16’s, tijdens de oefening Tacpol, kwam Rob de Wijk jammerlijk om het leven.
Dilly (39) was 2e vluchtcommandant bij ons, een ervaren F-16 instructeur en een gewaardeerd collega. Door zijn grote ervaring en kennis die hij in 18 jaar als luchtmacht vlieger opbouwde, was Rob altijd de grote vraagbaak en bron van informatie voor veel van zijn jongere collega’s.
Ons medeleven gaat in de eerste plaats vooral uit naar Anneke en Suzanne, zijn familie en kennissen.
Door zijn heengaan wordt een grote leegte geschapen in onze gelederen.
Dilly, wij zullen je missen.
16-18 april 1986
Na de koude douche die over ons is uitgestort wordt het vliegprogramma weer hervat, met dien verstande dat wij als 306 ons terugtrekken aan verdere deelname aan Tacpol.
De meeste outbound tripjes worden ook geschrapt.
Vrijdags gaan we gezamenlijk naar Soesterberg om aldaar als erewacht het stoffelijk overschot van Rob op te wachten.
21-25 april 1986
Op een mooie maandagmiddag nemen wij afscheid van Rob.
De rotatie met de Italianen van het 102e te Rimini wordt tot nader bericht uitgesteld. Dit heeft te maken met de situatie in de Middellandse zee, want vorige week had de Verenigde Staten een aanval op Libië uitgevoerd, en de Libiër dreigen met retaliaties. Tot nader order mogen er derhalve geen NATO vliegtuigen zich meer zuid van de Po vlakte begeven, en tezamen met het feit dat, zou de rotatie doorgegaan zijn, dit allesbehalve de moeite zou zijn. In de periode vallen namelijk en een Italiaanse feestdag en een Nederlandse, en zouden we slecht drie vliegdagen hebben, weather permitting. Dus misschien gaan we dan in augustus.
Wat wel doorgaat is Elder Forest, alleen de eerste dag worden de missies gecanceld vanwege hoge “Sea state” op de Noordzee. Dit tot groot ongenoegen van Pollo, die zich werkelijk uit de naad had gewerkt om deze exercise gladjes te laten verlopen. Gelukkig mag hij als compensatie toch naar England, en gaat crossen op Waddington.
De 24e is er wederom een algemene ledenvergadering van de NOV op Soesterberg. In zijn onverdroten enthousiasme had Limey voor 6 vliegtuigen PPR nummers aangevraagd, twee duals en vier singletjes. Helaas, het enthousiasme onzerzijds voor de NOV is tanende, en uiteindelijk gingen er slechts twee man in één dual, te weten Limey en Body, en alleen eerstgenoemde woont de vergadering bij, Body zoekt zijn heil aan de bar.
28-29 april 1986
De start van een rommelig weekje met twee parades, een voor Koninginnedag en een voor de nieuwe Chef Vliegdienst. Ja, echt, de “ouwe” is weg.
De grote parade vlucht voor de koningin gaat niet door, het weer is weer eens spelbreker. Dus moeten de paradevliegers rap naar huis om hun DT te halen, behalve Murdock, maar die stoppen we in de OFT.
1-2 mei 1986
Op de dag van de arbeid wordt gewoon gewerkt door ons. Onze ooster en zuiderburen hebben het luchtruim op slot gezet, dus wordt de area boven Uden en omgeving weer eens flink met een emmer lawaai overgoten. Alle geplande 2v2’s worden 2v1’s, er knappen dus weer wat vliegmachines af.
6-7 mei 1986
Zéér kort weekje van
twee dagen, daarom telegramstijl. Bright Stardust, ellenlange trip, rare tijden. Gastvliegers, Baal en Kleef sleurt NLR-neus rond. Die ziek wordt ziek. NLR-neus dus. Pacman maakt uurrecord wederom waar 1.9 hakbeest.
311 jarig…. Sloppy fly past, not impressive. Zijn ook niet uitgenodigd. Rare club.
12-16 mei 1986
Het wordt een apart weekje, deze week. Omdat 311 en 312 achterlopen met het nachtvliegen moet dat natuurlijk ingehaald worden. Dus gaan we een drie wave systeem vliegen, leuk voor de andere squadrons, die kunnen naar de range bommetjes wegbrengen. Wij zijn hierin ernstig gehandicapt daar Duitsland dicht is na vijven, en met het air-to-air gebeuren geldt (ondanks de nieuwe CVD) het niet gebruiken van naverbrander na vijven ook nog steeds. Het worden late avonden op dinsdag en donderdag, gelukkig bepaald de nieuwe CVD dat we na tienen toch wat circuits mogen draaien, maakt het nachtvliegen toch een beetje goed. Vooral donderdag was het schitterend weer tijdens de BENE route door den Bels.
Dinsdags gaan Belker en Jake naar Villafranca, daar is het 30 graden. Helaas moeten ze high-level in verband met een gestagneerd front boven de Alpen.
Kiki heeft last van zijn been, en gaat naar het ziekenhuis om met een buis in zijn knie te kijken. De rest van de week is-ie U/S.
Donderdag willen Laser en Body naar Bodo, ook high-level vanwege de late aanvang dienst op Volkel en de vroege einde dienst in Noorwegen. Bij Twenthe, goed en wel op hoogte krijgt een van de twee een total INS failure, dus keren ze onverricht zake terug.
Vrijdags is een kort dagje, de hele club is om 3 uur vrij; Law neemt een cleane krat met pod mee naar Coltishall voor een open dag, en komt na Pinksteren weer terug. Hopelijk met het vliegtuig.
Er staan alweer vier kisten met SUU-20 op de lijn voor de komende range periode. Iedereen krijgt driemaal de kans om een geloofwaardige score ten tonele te brengen met een bezoekje aan Vlieland of Terschelling.
20-23 mei 1986
Deze week begint met wederom een Crimson Falcon, deze maal Birdie en Pollo op weg naar het Hoge hoge Noorwegen. Alleen kunnen ze niet op Andoya landen, want de enige aanwezige F-16 crewchief bleek ziek te zijn. Dus fijn naar Bardufoss. Na terugkomst wil Birdie nooit meer naar dat veld (ook niet met Pollo…)
Na het fijne telegram omtrent het opgeven van kandidaten voor de centrifuge op Soesterberg (iedereen die moet geeft een datum door wanneer hij beslist niet kan) komt er nu een telex binnen van het VOTC over het binnenkort te houden zee dinghydrillen. Nou, probeer daar maar namen als Manderfeld en Wouters op te krijgen, want volgens het telegram zijn die aan de beurt… Scar moet volgens het bericht ook, maar die gaat over de rooie, want hij is pas nog geweest. Dus bellen, en dat levert resultaat op, en Mark is geëxcuseerd.
Body en Laser proberen weer naar Bodo te komen, en jawel, deze keer lukt het. Low all the way via Rygge naar Bodo en de volgende dag weer terug. De kisten blijven heel, wat nogmaals onderstreept dat als die dingen maar vliegen, dan blijven ze serviceable.
Vrijdags vliegen Liner en Birdie nog een airshow aan op Semmerzake, daar was het weer marginaal, terwijl de rest van Europa schitterend mooi was.
Het range gebeuren heeft deze week zijn aanvang gevonden, de meest walgelijke scores komen binnen, zeer verschillend per dag, per vlieger en per vliegtuig. Zo gooit de ene (ik noem geen namen) vier keer achtereen een Direct Hit, de ander op dezelfde dag, met dezelfde kist alles onder of over. Door de heersende zijwind is het schieten ook geen makkie, ook hier weer scores tussen de 8 en 56 hits.
Het gerucht doet de ronde dat we twee man moeten af staan aan 311/312.
26-30 mei 1986
Laser en Toto gaan
zich vermaken in Denemarken, met de oefening Brown Falcon, drie dagen vliegen door Denemarken vanuit Karup.
Burp gaat met nog drie andere Nederlandse F-16s de grote oversteek wagen naar de VS, de eerste dag vliegen ze Volkel-Keflavik en Keflavik-Goose Bay. Tot nog toe alles goed. Op Goose Bay gaat een Noorse dual op z’n klep, hij krijgt net zoiets als die dual onlangs op Volkel, inadvertent gear retraction, en wel tijdens take-off. Met de Nederlandse F-16s ging het ook niet helemaal gesmeerd, en route van Goose Bay naar Wright-Patterson kregen twee man onafhankelijk van elkaar en binnen het uur allebei een CSD failure met bijbehorende EPU run. Dus twee Hollanders diverten naar de Canadese basis Bagotville in Quebec. Burp en de dual met Dog en Barney bereiken uiteindelijk Sheppard, maar daar heeft iedereen het zo druk dat men geen tijd heeft om de F-16s te bekijken, laat staan de vliegers aan te horen. De volgende dag naar Nellis, via de Grand Canyon. Volgens de verkeersleiding ter plekke was dat allemaal geen probleem, maar het blijkt dat ze wel een air traffic report aan hun kont hebben hangen.
De terugweg met de Belgische 727 was niet minder uneventful, heel vroeg werden Burp en Barney en Dog uit hun hotelkamers gesleurd, moesten ASAP in een gereedstaande 727, hun bagage zou volgen in een andere kist, en via Goose Bay naar Melsbroek. Allen de Boeing van onze helden ging onaangekondigd lekker naar Washington voor een overnight. Dus daar stonden de mannen dan in DC, zonder bagage, zonder geld in smelly flight suits, (die mooie groene) Voor Burp geen probleem (zie Portugal 1985), dus hup naar het consulaat en geld bietsen bij “onze man in Amerika”.
Alsnog de volgende dag na een vermoeiende trip via Melsbroek weer terug op Volkel. De enige bofferd was Burp, want zijn bagage was er wel, die van de anderen niet.
2-6 juni 1986
Ja, beste lezer, we zitten weer op ons eigen vertrouwde Peeltje, in het kader van Central Enterprise worden de vliegmachines overgevlogen met de meest ongelooflijke tasking. Er zitten targets tussen waarvan ze zelfs midden in de opgegeven plot bevinden, namelijk een Engelse Rapier in the field, van de kisten die over zijn is ook de 2de dual U/S met een, Equip Hot, light en de 632 heeft ook al kuren, de volgende dag beginnen we met slecht zes vliegtuigen.
Al met al kunnen we toch nog 12 sorties voor Central Enterprise vliegen, we horen dat de baan op Volkel glad is als deze nat is, en dat ondervond ook een jonge punk van 311, die 1 meter over de overrun tot stilstand kwam.
Over 311 en zo de namen van de overlopers zijn bekend, Kiki en Body voor 311. Body had het wel verwacht, per slot van rekening had hij 75 % kans, maar Kiki was het alsof er voor hem een bom insloeg. Wij wisten trouwens ook niet wat wij hoorden.
Even nog wat losse aantekeningen van de afgelopen maand, op Eifel deze keer omdat ik na de komende oefening Peelkruid toch geen tijd heb en ook niet met de komende TAM.
Laser en Toto gaan dus voor drie dagen naar Karup, na zijn terugkomst op Volkel krijgt Toto nog een tripje backseat met Pollo. Hij had al 2.1 uur achter de kiezen en was best moe, ons kleine mannetje. En wat gebeurt er, precies, BAM een dikke vette birdhit met veel bloed en veren, dus moest er een dual naar Gütersloh. Daar zien ze een Engelsman met een lapje en een hamertje eerst de kist schoonvegen en vervolgens met het hamertje de beplating weer recht tikken, om vervolgens met een “thumps up” te kennen te geven dat alles weer in orde is. Dus niet. Volkel gebeld en die zou snel 2 duals sturen om onze mannen op te halen, want de volgende dag was een feestdag in Duitsland, dus overnight was dus geen plezierige optie. Een van de duals knapt af, en gaat de rescue missie niet door dus een combi naar EDUO die daar om 11 uur is, zodat de mannen om half vier ’s nachts terug op Volkel waren.
Dat EDUO en EDUL in de agenda op elkaar lijken overkwam Champ/Limey. Limey draait Ops en schrijft een Ample Gain uit voor EDUO, leest hij in de agenda terwijl daar Laarbruch staat. Champ plant en vraagt een reiswijzer voor Gutersloh waarop Marijke zegt dat ie naar Laarbruch moet, dus eventjes rap een lijntje extra in de kaart en konden ze toch nog terecht op de juiste bestemming.
Murdock heeft zijn herexamen gedaan en is de trotse bezitter van B1B2. Laser had er iets meer moeite mee en moet nog twee mondelinge examens doen.
Zoals misschien bekent was onze lijn was mede bezet door een achttal CF-18 Hornet vliegmachines van de Canadezen dit i.v.m. een rotatie met 312. Grote bakken, Sleeper, Pollo en Scar hebben met en tegen ze gevlogen, het enige impressive is de AIM-9M en de imposante avionics, qua maneuvreren is de F-16 nog steeds superieur.
Bij de eerste dag van het dingy drillen op zee vallen wat harde klappen, er werden F-16’s waargenomen die tussen de oranje dinghies door strepen op het water trokken, dit zou bijzonder nadelig uitwerken voor een aantal Leeuwarden vliegers. Tijdens de tweede periode gingen wij ook braaf op 500 voet over de oefende en kleumende mensen waaronder ons aller Ernie en Bill Breeschoten.
Nou dat was het voorlopig, ik wacht op inspiratie c.q. hints van de rest voor het noteren van komische en andere anekdotes of gebeurtenissen.
Het is weer zover,
we zitten weer op de Peel. We hebben weer oefening, deze keer heet het Peelkruid, en is een twee daagse plus een puur uur op de derde dag, durende oefening. De tijden zijn wel aangepast aan de huidige sociale standard, we beginnen om 8:00 en om 16:45 houden we er mee op. De tasking komt op gang en onder de bezielende leiding van floorwalker Grin gaan we plannen. Wiebe hebben we al snel over de rooie, maar dit is gebruikelijk bij dit soort oefeningen. Ondanks dat we maar 2 dagen mogen oefeningen hoeven we de eerste dag geen gaspak aan. Sleeper gaat naar Eindhoven, en daar is het oefening dus hij mist niet veel van.
Pig of the Day is ATOC en de Wing, die laten ons drie plannen en cancellen.
Scar is buiten de oefening om naar een andere oefening en wel op Hahn. Daar aangekomen was men ten zeerste verbaasd over de aankomst van de Falcon. Schoorvoetend werd er toestemming gegeven voor de landing. Vertrekken mocht hij niet omdat hij “illegaal” en dus ook niet weg kon, Amerikaanse logica.
Pas toen Scar boos werd mocht hij weer weg, en dat ging bijna mis, de INS was geen 100%, maar met zijn computer ervaring sleepte hij de INU naar status 10.
De tweede dag begint met het aloude en overbekende vertrouwde gaspak, en meteen wordt er allerlei ellende over ons heen gegoten in de vorm van air attacks. Birdie gaat naar Eindhoven, en daar is het feest, bij het intaxien kwam Murdock eventjes over voor een airfield attack, met een DC-3 die kwam landen en twee NF-5jes in de break met minimum fuel, kortom een aardig circus.
Sleeper en Jake mogen als base defenders optreden bij de landing krijgen ze de opdracht om twee attackers te intercepten, en dat lukt, want voor dat de attackers hun bommen kwijt kunnen schalt het al vrolijk: Fox two kill. Verder draait de oefening lekker, niet veel bijzonders, er wordt lekker gevlogen en de kisten blijven goed, nou ja, soms Liner vliegt een bijzondere airtask, hij moet supersoon, mach 1.4 vliegen tussen Leeuwarden en Leck, alleen met zo’n pylontanker met pod kwam hij in full burner op FL400 niet boven de 1.2.
Van ons detachement op Zweibrucken horen wij heel weinig, het zal wel goed gaan.
9-13 jun 1986
Pollo en Champ vertegenwoordigen
306 tijdens de grote Recce meet op Zweibrücken. De hakkers vliegen daar twee keer per dag en komen vrijdag afgepeigerd weer terug. Pollo loopt in een modieus homo vliegpak van de Franse luchtmacht, en wordt omgedoopt in “Poule from Toul”
De Amerikanen zouden zichzelf niet zijn als ze geen mooi fantastisch certificaat daarvoor hadden, dus apetrots kregen de mannen weer zo’n vel mee. Champ heeft kennelijk nog niet genoeg certificaten en ook niet genoeg van de Amerikanen, hij gaat een weekeind met ex-306 vlieger Body, die nu vanuit 312 probeert te vliegen, naar Rhein-Main voor een Open House. Resultaat: één groot schilderij en een mooi certificaat. 312 krijgt lekker niks. Dit was tevens het af scheidtripje van Body.
Toto en Glider gaan varen, met de Marine, zij blijven drie dagen op zee. Leuk hoor.
Belker en Jake gaan voor een tweedaagse Blue Moon naar Karup. Mooi weer daar, en daar is alles mee gezegd. Dat vliegen door Denemarken is wel zo ongelofelijk saai, en moeten ze vier tripjes zo vliegen.
De vliegtuigen voor 
TAM 86 worden “geprepareerd”. Tot laat in de avond zijn Peer de Wild, samen met Murdock en Laser bezig “hun” kisten te tooien met het Brabants Bont. De volgende ochtend om 0800L starten de twee kratten richting Kleine Brögel, na uiteraard eerst eventjes over het squadron gevlogen te zijn om de staarten te laten zien. Laat nou de nieuwe CVD ook toevallig buiten staan.. Borrow op het matje.
Liner en Borrow vertrekken ‘ s middags nog eventjes naar Hahn. Daar door de vakantieperiode de geschiedschrijving een beetje in het slop is geraakt volgt nu een samenvatting van de afgelopen gebeurtenissen onder afzonderlijke hoofdstukken.
Tactical Air Meet Kleine Brogel
306 deed mee
met twee RF-16’s, voorzien van op het allerlaatste moment aangebrachte rood-witte blokken op de staart, die onze band met Brabant bevestigde. Verder waren er 35 man van het squadron aanwezig, onder leiding van detachement commandant Canon. Een flight 
MFPU werd volledig geïntegreerd met de Engelse RIC van Laarbruch, en deze bijzondere combinatie behandelde alle recce resultaten van de TAM. Alleen de Fransen hadden een ander systeem in de vorm van SARA, compleet met Infra-red Data Link Transmission. Dit was wederom een bewijs dat de Fransen een bijzonder operationele kijk hebben op dit soort zaken. Later werden de deelnemers danig onder de indruk gebracht door het Franse CAFDA oftewel de Air Defence van de Republique.
Deelnemers waren de NATO landen van de Central Region met onder meer 
op de RF-16 en NF-5, Belgen met de F-16 en Mirage VBR, Fransen met de Mirage F-1CR en F-1, Jaguar en als Air Defenders de Mirage 2000. De Engelsen hadden de FGR-2 de Tornado en de Jaguar GR-1 meegenomen, De Yanks waren massaal aanwezig met de F-111F, de EF-111B Raven oftewel “Sparkvark” , de F-4G Wild Weasel, F-15, de Duitsers hadden Fantomen Düssenjägermaschinen meegenomen en ook hun Tornado’s en last but not least de Canucks met de twin-tail CF-1 8 Hornet.
Het hele detachement werd
ondergebracht in het Sporthuis Centrum bungalowpark “Erperheide” op ongeveer 10 km van de basis, hetgeen resulteerde in intensief militair verkeer tussen KB en het bungalowpark. ‘s Avonds was het vaak stil en verlaten in de TAM bar, een bijzonder kale en ongezellige sporthal anno 1920, waar de pilsjes 25 Frankskes kosten (ca. f1,35) terwijl in het bungalowpark de pilsjes op de gezellige terrasjes slecht 6 B.Fr. meer kostten.
Onze Ops medewerker
en schrijver dezes maakte zich nuttig door met het target videoteam op de targetlocaties aanwezig te zijn en met veel ge-OH commentaar te leveren over de overvliegende toestellen. De kreet “a low 250 feet and 480 knots” werd een veel gebruikte uitspraak. De recces hebben goed werk gedaan, en vliegers Murdock en Laser probeerden ook nieuwe dingen uit, zoals fighter escort en dergelijke. Dit werkte allemaal prima, de rest van het package was blij met de gebodene bescherming, en de Franse Mirage werden van alle uithoeken uit het eigen luchtruim geknald.
Qua serviciability hadden we wat kleine probleempjes, zo moest Laser een tripje laten schieten vanwege FLCS problemen, en Murdock kreeg op een tripje een CSD failure met een slecht lopende EPU, en hij besloot zijn nog half voile pylontanks af te werpen op Liége en daarna ASAP te landen. Door de geweldige support vanaf Volkel hadden we de volgende dag alweer een ruilkist, helaas echter zonder “bontje”.
Een zwarte schaduw werd over de TAM geworpen op de op een na laatste vliegdag, toen er een mid-air collision plaatsvond tussen een Belgische F-1 6 en een Franse Jaguar. De vlieger van deze laatste kwam om het leven, de Belg wist veilig te ejecten.
Op 3 juli werd alles weer ingepakt en teruggevlogen, en werd de oefening afgerond. Vooral voor 306 was het weer een leerzame ervaring, en we hopen op deelname met TAM 88 te Söllingen.
Red Flag, Nellis Air Force Base
Ook bij deze oefening 
had 306 een aardig aandeel in de vorm van een RF-16, de J-633 en de J-627 die we per 1 juli weer terug hebben gekregen. Wat mensen betreft hadden we in de laatste periode van twee weken Limey en Grin als piloten, en gedurende de gehele zeven weken een aantal TD-ers op Nellis.
De missies die gevlogen werden waren weliswaar in het FBA gebeuren, alhoewel Zweibrucken er ook was met fotolab. De recommendations zijn dus nu ook voor 306 deelname in de recce-role, want het scenario aldaar aanwezig is fenomenaal. Ja, alleen het terrein lijkt in de verste verten niet op ons vertrouwde oefengebied. En de temperaturen, dagen met 46° in de schaduw waren normaal, en ‘s avonds daalde de temperatuur met 14°.
Limey en Grin hebben echte Mk82 bommen weggegooid, en de meest interessante threats gehoord en gezien. Zowel in de Nellis Range Area als in de Las Vegas Show area.
Ook hier waren er wat voorvallen gebeurt, de meest ernstige was ook een mid-air, tussen twee F-16’s van de Noren. Een ervan is eruit gesprongen, de andere is met slechts één derde linker stab en met een linker LEF die op half zeven hing en ongeveer een meter mistte veilig op Nellis geland.
Na Red Flag gingen alle vijf F-16’s naar Goose Bay voor een evaluatie periode van twee weken in de laagvlieg area van Goose. Dit gebied is ongeveer tweemaal zo groot als West-Duitsland en kent hoegenaamd geen restricties. De terugvlucht naar Volkel was uneventful, als je twee maal drie uur op autopilot vliegen leuk vindt.
Airshows en Outbounds
Liner en Belker naar Cervia. Ukadex met een tussenlanding in Bentwaters, Limey, Grin, Birdie, Sleeper en Kiki. Pollo en Champ een week naar Zweibrucken voor een Ample Gain meet, die zeer succesvol was.
De outbounds van Borrow vangen aan met Liner naar Hahn. Kist uiteraard u/s en Liner met de heli terug. Scar gaat de volgende week de kist ophalen, en bij de walk around blijkt dat aan de onderkant van de vleugel een klein paneeltje helemaal weg is. Commentaar Amerikaanse crew chief: No problem, we pikken er wel eentje van een andere kist.
Borrow naar Söllingen, Law en Pollo naar Karup, Borrow, Murdock en Champ naar Solenzara, Borrow en Murdock naar Ramstein, Law en Jake naar Cervia. Law een weekeind naar een airshow in Alconbury.
We krijgen een mooi telegram van Coltishall.
Birdie en Chewy naar Araxos. Liner, Pollo, Murdock en Belker een weekje naar Soesterberg voor het DACT programma tegen de F-15’s van het 32nd TFS. Ze komen terug met een schilderijtje en een hele mooie glas in lood 32TFS embleem. Op Volkel staan twee F-15’s om tegen de overgebleven mensen op Volkel DACT te vliegen. De Yanks zijn danig onder de indruk van ons bescheiden kunnen op het gebied van het air-to-air gebeuren. We zijn geslaagd voor deze phase/DACT, en mogen nu verder met phase II, wat inhoud dat we telefonisch mogen briefen voor een DACT sortie.
Borrow heeft definitief de banden met de KLU doorgehakt, hij vliegt zijn allerlaatste F-16 tripje, en na afloop wordt hij op bijzonder originele wijze aan een touw met een dinghy over de visvijver gesleept. Bart verlaat de KLu per 1 september om bij Martinair te gaan beginnen als assistent logistieke dienst (een soort van Ops functie).
In de eerste weken van augustus is ons leidinggevend kader met vakantie, het heft wordt in handen genomen door Grin himself, die eventjes de geneugten van het commandant schap mag proeven.
Het is al meteen raak, er is iemand onwettig afwezig, dus mag Grin meteen allerhande militair recht toepassen. Ja, ja, KMA, he.
De IF-testerij wordt ook steeds droeviger. Door het aanhoudende mooie weer kan niemand een echte IF test doen, dus hebben we op een gegeven moment een stel “kaartloze” vliegers rondstappen. Maar door vriendjes politiek van sommige mensen met collegae op CTL wordt er een mouw aan gepast en mag er een Cat 3 test onder VFR omstandigheden gevlogen worden. Ja, zo ken ik er nog een paar.
Maar goed, Higgins en Ernie mogen weer vliegen. Dat verhaal van Ernie al gehoord? Na een uurtje vliegen met een pylontanker plus gaan plotseling de low fuel warning lights branden. Ernie prikt de kist snel op Gütersloh, en staat aan dek met nog zo’n 200 Ibs useable fuel. Wat bleek, de pylontanks hebben niet gevoed… De krat blijft op Gütersloh, want na opstarten is er ook nog een hydraulische pomp naar de knoppen gegaan.
Met ons grijze squadron
autootje gebeuren ook de leukste dingen: van de zijde van de KMAR horen we dat een Amerikaan witheet had opgebeld met de mededeling dat er Russische auto’s op de basis rondreden, en een LB patrouille had het zelfde geconstateerd en de wagen gespot op 306. De eerste de beste die de LB tegenkwam op ‘t smaldeel werd op rapport geslingerd.
Marijke viel deze eer te beurt. Birdie wordt door een KMAR-CAP gebounced en krijgt een bekeuring, de desbetreffende Marechaussee wordt door zijn chef weer uitgefoeterd en er wordt hier weer hartelijk gelachen. Blijkt nu dat enige lieden, die graag politieagent hadden willen worden, maar kennelijk psychologisch niet geschikt waren bevonden, die hadden vanuit hun bureautjes, alwaar zij de tijd doorbrachten met uit hun neuzen te zitten vreten, die lui hebben de KMAR ontboden op dit veld te verschijnen om de eigenaars (die vliegers) eens lekker op de bon te slingeren. Mooi dat dit niet is doorgegaan.
Birdie en Higgins gaan Crimson Falcon op Rygge, schitterend weer en weer schitterend…MaBro is drukdoende nummer een te worden op de lijst van de vlieguren, en misschien lukt dit wel. Champ en Pollo, ons illustere duo, gaan een weekend naar Karup, om daar op zaterdag een tweetal tripje te vliegen in het kader van Blue Moon.
Sleeper heeft een dochtertje erbij gekregen, proficiat.
15 augustus 1986
Grin zie je toch wel erg vaak op de foto’s van Red Flag, getuige de diashow die Joris Janssen Lok van de defensiekrant ons laat zien. De dia’s zijn allemaal gemaakt tijdens de laatste week van Red Flag op Nellis. Ja, Theo, je bent een mooie jongen. Wie ook erg vaak te zien was in vliegtenue was Jan Aghina, de enige Nederlander met de meeste uren boven de Nellis Range.
Redd Flag Nellis AFB 1986. Rechts de J-638 en een links de 311 kist. Foto komt uit de bestanden van het NIMH.
18-22 augustus 1986
Ja, een rustig weekje, met een aardig outbound je van een dual met Glider en Birdie naar een klein veldje vlakbij London, Abingdon, een baan met een effectieve baanlengte van threshold tot cable van 5300 voeten. Fijne kist, die F-16, on the numbers geland en nog 1500 voet over tot de cable bij stilstand. Uitstekende servicing en een goeie connection met downtown London.
Chevy houdt zijn vrijgezellenparty, en hij was om half zes al aardig in de olie. Schijnt tot diep in de vroege uurtjes doorgegaan te zijn, al kan Chevy zich daarvan weinig herinneren.
Vrijdags is de basis in rep en roer, want er komt iemand van ons koninklijk huis mitfliegen in ein F-zeszehn. Nein, nich Bernhard, aber sein schoonzoon, die mit unse koningin is geheiratet. Commentaar van Glaus (ja, die) na de trip was, …… het … was … fan-tas … tisch … zeer … mooi … (zo praat hij ongeveer).
Het afgelopen weekeind zijn twee RF ‘s van ons squadron naar Karup gevlogen, om daar op zaterdag te vliegen. De bestuurders waren Pollo en Champ, en ze hebben zich prettig vermaakt in het vlakke noorden. O, dit had ik al vermeld. Nou, ja geeft niets, zo hebben we weer wat bladvulling, nietwaar.
De twee mirages uit Strassbourg zijn nog steeds niet geland, al willen ze dat al twee maanden…
25-29 augustus 1986
De laatste week van augustus wordt plezierig gevuld met wat vluchtjes in de local area.
Dirk Radstake is een weekje terug geweest en gaat alweer weg, ditmaal naar Dallas Fort Worth om eens een kijkje te nemen bij General Dynamics omtrent de ontwikkeling van het nieuwe recce systeem voor de F-16C/D.
We beginnen wederom met het nachtvliegen, alleen is de eerste dag meteen slecht weer, dus wordt het nachtvliegen gecancelled. Dit gaat door op donderdag, vier vliegtuigen en bijzonder mooi weer.
Er was een mooie oefening geregeld op dinsdag en woensdag, alleen vanwege het slechte weer kon deze recce-attack interface niet doorgaan. De TD kan weer maximaal sleutelen, er is weer avonddienst, en de resultaten zijn navenant, er staan weer zeven a acht kisten vlieg klaar. Helaas knappen er weer zoveel af, dus op zich maakt het niet veel uit.
We sluiten de maand af met een redelijk aantal vlieguren, en de heren Scar en Law hebben hun JOP alweer opgevlogen. En we moeten nog vier maanden tot eind december. Zoals het zich laat zien gaat praktisch iedere vlieger meer dan 200 uur vliegen dit jaar. Zelfs met maar vier kisten per wave. Nou, wij mogen echt niet klagen, die twee andere squadrons op de basis hebben soms drie vliegtuigen inzetbaar. Moeten ze maar niet zo vaak een weekeindje outbound gaan met vier vliegmachines. Hoewel dat natuurlijk best leuk is… Tanagra, Rimini, Palma, Istres, Fürsty.
Ik denk dat ik maar met september begin op een volgende pagina. Jake is bijna operationeel, hij moet nog eventjes een diarekje doen, en een planning exercise. Alvast gefeliciteerd, maar de officiële gelukwensen volgen uiteraard nog.
Bezoek Engelse Ambassadeur.
Dit wordt langzamerhand geen dagboek, maar een maandboek. Ja, Uw dagboekenist is eventjes op vakantie, en niemand toont initiatief om de geschiedschrijving tot zich te nemen. Neem me dan niet kwalijk als niet alles erin staat wat er gebeurd is in september.
Nou, we beginnen in de eerste plaats met de vele outbounds die er gevlogen zijn, ook deze zijn wederom het vermelden waard. Birdie/Scar via Aviano overnight op Grossetto. Law/Burp overnight naar Rimini voor de squadron rotatie. Laser/Champ een overweekend naar Erding voor de Static display open dag aldaar. Zeer geslaagd. Laser/Sleeper voor een oefening overnight op Skrydstrup.
Murdock/Belker naar Palma de Mallorca, samen met wat collegae van 311. Leuk. Glider/Sleeper via Sigonella naar Eskishehir in Turkije. De eerste KLu F-1 6s aldaar. Verhaal volgt nog.
Polio vrijdags naar Rygge voor een over weekeind. Hij zorgt ervoor dat de main generator failt en blijft alles bij elkaar een hele week in Noorwegen.
De Peel. Ook dit veld wordt wederom bevolkt door 306. Alleen lukt het niet de vliegtuigen daar te houden, i.v.m. met de vele outbounds en allerlei diversions wordt er weinig vanaf het Limburgse veld gevlogen.
Wij verwelkomen op het squadron twee nieuwe gezichten, 2 kapiteins, Libra en Doppie. Zij worden t.z.t. vluchtcommandant
2 en 3, maar eerst moeten ze Ops recce worden. Dat duurt wel een maand of drie. . .vier. . . vijf.
Oktober 1986
Deze maand doe ik maar eventjes op een pagina. Pollo is geslaagd voor zijn elementleadership. Van harte. Hij is nu iemand die de Bravos kan verontrusten. Jake is nu echt helemaal Ops.
Per 1 oktober is het nieuwe TTP ingegaan, er is zelfs een heel mooi bord voor gekomen, waar gelukkig niemand iets van begrijpt, behalve diegene die het ontworpen heeft. De vluchten zijn wederom herverdeeld, maar traditiegetrouw komt de opsomming hiervan per 1 januari van het nieuwe jaar.
We hadden alarm, dik lachen, want geen enkel squadron kwam op status. Wij hadden als beste van de drie 50% gehaald. I.v.m. de oefening Pocketboek op Volkel gaan een hoeveelheid vliegmachines naar Soesterberg, om daar wat DACT met de Amerikanen te plegen. Er blijken er een stuk of drie stuk te gaan aldaar. Jake krijgt een rottig FLCS klachtje en prikt zijn krat op Gilze neer. Blijkt nou later dat de desbetreffende ISA van een afgekeurd model was. De commissie is onderweg naar Gilze voor onderzoek. Een andere kist, de 641, die herhaaldelijk is opgeschreven voor engine of airframe vibrations wordt weer naar de run-up gebracht. Volgens de heren goden van KWB moest het de motor zijn. Een slimme motormonteur laat Murdock de kist proefdraaien, en wat blijkt: het hele RH Tail zat los. Een uit gelubberde ophanging, die zorgde voor de vibraties, plus na openen van een luik werden wat afgekeurde bouten gevonden. Ja, zo krijg je echt vertrouwen in het bedrijf.
Priry, een Britse air-defense oefening, valt ook bijna helemaal in het water. Van de zes geplande trips inclusief cross-servicing en overnights gaat welgeteld één missie door.
Hier volgt een mooi verhaal dat tijdens een van de nachtvliegavonden gebeurde.
Toto en Liner zitten in een dual voor een nite check-out. Het is redelijk donker en zij zijn de enigen in het circuit. Liner doet vanuit de backseat alsof hij de Bravo is van een denkbeeldige formatie. Dus Toto roept op van “turning base, three greens, touch-and-go” en een dertigtal seconden later zegt Liner hetzelfde.
Nu komt het: de bunkerist in de LCB roept via zijn directe lijntje naar de toren iets van: “Hé, waar is die tweede kist, ik zie hem niet”
Waarop de toren er direct inspringt en antwoord dat het eigenlijk geheim is, maar dat er geëxperimenteerd wordt met de nieuwste stealth technologie, die sinds kort in een van de F-16s van Volkel is geïnstalleerd.
Ja, zegt de toren, je ziet ‘m dus niet alleen, maar horen doe je ‘m ook niet. Jeetje, ja, zegt de bunkerist, ik hoor inderdaad niks…Eventjes is het stil, behalve in de toren, want Burp is daar toevallig, en ligt in een deuk.
Ja, maar, komt het vanuit de LCB; hoe kan ik nou zien of-ie zijn wielen wel uit heeft?
Maak je geen zorgen, zegt de toren, wij zien dat wel, we hebben speciale infrarood kijkers.
Nu pakt Burp de microfoon van de toren en zegt: Huppelepub Charlie, past initial, call you breaking.
Weer de LCB: Hebben ze er twee??!!
Want hij zag dus uiteraard niks…Schoorvoetend geeft de toren toe dat er inderdaad twee waren, maar dit was zo geheim, dat hij alsjeblieft zijn mond dicht wilde houden en niet verder te vertellen, want het was eigenlijk de bedoeling geweest dat hij dat allemaal niet had moeten weten. Dit bracht onze bunkerist de simpele ziel dusdanig onder de indruk dat hij beloofde zijn mond te houden. 306 strikes again, jammer dat hetgeen een april was.
In oktober is er een rotatie tussen het 306 Sqn en 102 Gruppo. Verslag hiervan is te lezen, op de pagina Dagboeken diversen.
3-7 november 1986
Ja, u ziet het wegens gebrek aan typemachines worden deze pagina’s met de hand bewerkt, geheel in de overeenstemming met de primitieve omstandigheden hier. U leest het inderdaad goed, we zitten weer op de Peel.
Op maandagmorgen wordt het basispersoneel ruw uit dromenland gerukt door de alarmering om zes uur. Leuk grapje van de heer Verkade (Lt. Kol. Droste, dit voor niet ingewijden). Dit als wraak van de slechte opkomst een maand geleden. Toch waren er weer mensen die pas om acht uur op de werkplek arriveerden. Goedkope smoesjes zoals de telefoon niet gehoord, mijn vrouw moet werken en heeft de auto (om zes uur?) enz, enz waren niet van de lucht.
Enfin, alles staat klaar voor de move naar de Peel, 10 single’s en één dual. Komt er een telefoontje uit Limburg, de baan ligt nog onder de bladeren maar men is (10 uur) begonnen met vegen. Even later eh, De veegwagen is de cable ingereden en is nu stuk, maar er is al een andere op weg van Volkel. De vloot was inmiddels airborne en landt na de missie weer op Volkel.
Dinsdag lukt het beter.
Onze Chevy is kapitein geworden. Ja, dat heb je als je bij de “klooi maar aan CLVB club” zit. Proficiat hoor. Laser is een weekje ondergedoken hij fungeert als DISTAFF, bij een papieren oefening vanuit de berg van het ATOC Maastricht. Voordeel hiervan is dat hij alle Air-raids voor de oefening van volgende week kent. Midden in de oefening vliegen Belker en Jake in het kader van de mariniers oefening “Frogdrill” lekker laag boven de zee langs Oil Rigs raggen.
Gerrit Kooistra, de baas van de Peel, verzucht op een gegeven moment, “We proberen hier een oorlog te winnen, maar het lukt niet”.
Scar noemt iedereen die zijn “Rubik’s Rings” spelletje in de knoop leggen, “Die en die Manderfeld” omdat Bozz na een half uurtje spelen dat ding zodanig wist op te klooien, dat Scar er een paar uur voor nodig had om het te ontwarren.
De laatste oefendag hadden we, van de 11 F-16’s nog 4 serviceable, waarvan één op Volkel door 312 werd gebruikt. Maar we konden toch nog scrambelen, toen het zover was. Sleeper was als eerste airborne, in 20 minuten van verlaten SPBF tot wielen los. Doppie zat al in de shelter en begreep niet zoveel van al die codes dus belde hij maar op om te vragen wat al die opstartende vliegtuigen gingen doen. 3 toestellen kregen na de trip een Quick turn around en waren binnen het halve uur weer airborne.
Vrijdags werden alle 11 F-16’s teruggevlogen, na eerst allemaal een verplichte low pass over Dirk gemaakt te hebben. Pas toen Grin in full A/B de kist op zijn staart zette en de Inflight Rep kar compleet zandstraalde, kwam Dirk op de frequentie om de volgende te vragen, (toevallig Toto) Ok, Toto en zo is het wel genoeg. (Na eerst het zand van de mike geveegd te hebben).
Glider en Murdock vliegen een IF test en gaan dan voor een lunch naar Neuburg ze vliegen in 28 minuten terug. Mach 1.45 op Flight Level 390.
Belker en Birdie worden rondgeslingerd in de centrifuge van Soesterberg. Belker kan de volgende dag niet vliegen vanwege de pijn in de armen. Bedankt, Biggelaar, bedankt.
Sleeper draait deze week zijn laatste beurt op de Wing en viert dit door een startverbod te geven op een meteo forcast van een kansje op slecht weer. Hij wordt vreselijk populair door deze move. Gelukkig is het zaterdag de volgende dag met 17 graden en is iedereen het maandag weer vergeten.
10-14 november 1986
Oefening Concreet staat centraal deze week. 
Als de wave airborne is volgt de recall, de helft reageert hierop, de rest komt na een uurtje pas aankakken, zegt niets gehoord te hebben op Guard.
Door het ge-eikel met IF tests lopen er drie Ops vliegers als Cat 3 mannen rond, resultaat is dat non-Ops mannen tripjes vliegen en de operationele heren grounded zijn. Ach, geen beleid is ook beleid.
We profiteren van Laser’s voorkennis omtrent de Air Attacks, de evaluator, Matt van Rijswick, weet dit wel te waarderen en laat ons dan ook wat bladeren in het dagboek.
Het is een lange oefening, we maken dagen van wel 12 uur, maar vliegen ho maar. Vanwege een tekort aan personeel is de basis slecht open van half negen tot vier uur. Operationeel zooitje, hoor.
Lichtpuntjes zijn ditmaal uitstekende lunchpakketjes, zelfs een heuse hamburger.
December 1986
De laatste maand van het jaar is niet onopgemerkt voorbijgegaan. We begonnen met de Sint Nicolaas viering voor de squadron-kids. De Sint (een hulp-sint, de heilige St. Murdock) arriveerde per F-16, gevlogen door de Vliegpiet en geassisteerd door de Zeurpiet. Dit alles tot groot genoegen van zowel de kleine als de grote kinderen.
Het tweede Sinterklaas 
geschenk was de omstreden
formatie vlucht van de KL644 die bij twee nietsvermoedende F-16s opjoinde en hun in zijn jetwash mee zoog naar Schiphol. Pas na de landing verdwenen de vortexen (B1B2) en konden de F-16s uit de moordende greep van deze clear air turbulence verlost worden. Kunnen ze wel, zo’n enorm gevaarte tegen twee kleine kistjes?
Kranten hadden alles wederom verdraaid, getuige de bijgevoegde krantenknipsels.
Het was 6 december 1986. Mijn vader maakte zijn laatste vlucht als gezagvoerder op de 747 bij de KLM. Hij kreeg van mij en ‘Jake’ escorte tot aan de baan op. Er is later nogal wat over te doen geweest, met name omdat de Telegraaf er een compleet opgeblazen verhaal van maakte. Op Volkel was het bekend en goed bevonden gelukkig. Het werd een prachtige escorte vlucht naar Schiphol. De 306 TD had mij de 644 meegegeven. Dat was niet helemaal toevallig want het KL vluchtnummer was de KL644 vanuit New York. Het was een prachtige winter morgen en er zijn de nodige plaatjes gemaakt door Jake. Jake heeft zijn vliegverbod listig weten te verlengen door een dochtertje op te vangen. Proficiat
We nemen afscheid van onze grote Intell medewerker. Wiebe Wiersma wordt plotsklaps overgeplaatst naar Wing Intell.
Murdock (weer vergeven van zijn zonden) gaat met Laser naar Trapani in het verre zuiden van Italië. Juist dan breekt de pleuris los als in F-16,s enorme scheuren gevonden worden in flaperons, en ook Laser heeft een niet gemodificeerde kist bij zich, de zgn. Home Spun mod. Dus mag Klaas Bakker mee achterin bij Atse richting Trapani. Klaas hakt 4.5 uur, waarvan 1.5 nacht, vliegt formatie, ziet de zon ondergaan op FL390 en heeft de aangename temperatuur van 20° meegemaakt in Sicilië. En alles op één dag. Hij begrijpt nu ook waarom wij vliegen zo leuk vinden.
Op de foto: 16 december Kleine Brogel oefening Defector.
Law en Champ gaan voor de kerst nog eventjes crossen op Lossiemouth, zo maar.
Libra gaat weer eens naar Leck, niet om zijn vliegerjack te zoeken, nee, die is alweer terecht, nee, hij heeft zijn hart verpand aan dat schone veld in het koude noorden.
In de twee laatste weken wordt er veel rondgevlogen boven het hard deck, dit alles vanwege de steeds slechter wordende weersomstandigheden die het naderen van de winter aankondigen. Toch gaan er nog steeds mensen outbound, Grin en Glider gaan naar Binbrook; op de terug weg worden ze uitgenodigd om met de Lightnings mee te doen aan een low-level CAP tegen een zestal aanstormende Tornados. Prijsschieten, volgens de mannen. Na de “turkey shoot” supersoon terug.
Vlak voor de kerst 
hangt er nog een tanker speciaal voor de KLU in de air refuel track Gini East. Vanuit Volkel vertrekken vijf kisten richting tanker, aangevuld door de “Foxtrot” vanuit Zweibrucken met Birdie aan boord. De rejoin gaan perfect, met vijf kisten gaat het IFR verder. No. 6 was een 312 neus die zijn eigen tripje vloog. Lippe Radar had de grootste moeite om ons in de buurt van de tanker te krijgen, en verder zat er nog een Yank in onze slot te “bootleggen”, en de 312 neus kon de tanker niet vinden. Op een gegeven moment hing onze 312 vriend er twee mijl achter, met radar-lock, een geen tally, en dat op 34.000 voet. Kort daarna zat-ie weer 8 mijl ervan af, en ondertussen hing het vijfje in twee groepjes van twee en drie ergens 1000 voet lager in de prut te pierken, waarbij de respectievelijke wingmen al aardig vertigo begonnen te krijgen van het steeds maar weer veranderen van bankangle, van links naar rechts en weer terug. Hopeloos.
Pas een half uur later zagen ze de contrails van de tanker en onze 312 neus, die eindelijk de boom had gevonden. Ja, en toen moest Glider naar huis, die zat aan zijn bingo. Bij het naar huis vliegen zag hij ook de tanker, en schoof er 1000 voet hoger bovenlangs. De rest van de meute hing in de buurt van bingo fuel bij de KC-135, en kon nog vlot een hook-up maken, want Leeuwarden hing inmiddels ook met vier kisten aan de right observation position.
Nou weten we ook hoe het is om te tanken ‘s nachts, want de zon was al achter de horizon verdwenen toen we aan de tiet hingen. En dat allemaal op 35.000 voet. ASAP naar huis, want we waren niet uitgeboekt voor nachtvliegen, en in de prut een fast descent gemaakt en full stop. Door de snelle descent waren de cassettes van de pod helemaal onder het ijs gekomen, en Sleeper had verzuimd zijn defog te gebruiken, pas op de break kon hij weer een beetje naar buiten kijken. Niet dat daar veel te zien was, het was al aardedonker boven Volkel.
De laatste outbound
van het jaar gaat naar Doppie, die moet nog kerstinkopen doen op Söllingen, en in de laatste dagen gaan er nog twee kisten naar respectievelijk Gilze-Rijen en een van Gilze naar Volkel. Totaal twee vliegtuigen dus. Sorry.
Op de laatste dag voor de kerst wordt er niet gevlogen, want er wordt een witte kerst verwacht, dus is er een startverbod.
Op foto rechtsboven, de kerstkaart (concept) die niet mocht.
Daaronder de nieuwe met de tekst: Tekort aan piloten?
The RAF has enoughI say, a rather splendio Christmas and a jolly good 1988
v.l.n.r: Skippy, Chevy, Law, Pollo en Burb.
Rest ons verder U en de Uwen een aangename kerst en een plezierige jaarwisseling toe te wensen.