Dagboek 1953
Maandag 14 september 1953
Vandaag is dan eindelijk het oprichting bevel van het 306 Tactische Photo-verkenningssquadron gevonden, zodat wij nu vaste grond onder de voeten hebben. Officieus het echter al maanden, vooral dankzij de commandant van het squadron, de Kapt. vlieger waarmemer. K. Merkelbach. Deze was al lange tijd bezig allerlei belangrijke figuren te ronselen voor zijn hapje. Nadat hij de verblijfstoelage had genoemd en verder grote villa’s voor gehuwden had aangeboden, stroomden de aanmeldingen binnen.Begin september leek het wel of we een reconnaissanse Air Force gingen oprichten, i.p.v. een squadron. Maar nadat de papieren enz. binnen waren en enkele besprekingen in Gütersloh, de toekomstige standplaats van het squadron, waren gehouden, bleek dat het toch niet zo rooskleurig was. De figuren die zich enkel en alleen “om den vleze” hadden gemeld, vielen toen toch wel snel af.Maar eind vorige week kwamen dan de officiële overplaatsingen binnen, zodat de kern van het squadron nu aan de slag is gegaan. Voorlopig beginnen we met 8 vliegers (er komt er nog eentje bij), 8 toestellen en het nodige grondpersoneel. We hebben nu de Duitse hangar op Volkel gekregen als werkplaats maar moeten zo spoedig mogelijk naar Duitsland vertrekken. D-Day is nu op 5 oktober gezet.Onze TO, de 1ste Lt. Reekers (Harry) en onze supply-men Lt. vlieger Schmitz (een Nederlander hoor!) behoren nu tot de gevreesde mensen van deze basis, want zij moeten het equipement bij elkaar ritselen. Tevens moeten we een dertig daagse stocklevel meenemen, zodat deze heren wel het een en ander moeten versieren. Een paar vliegers zijn nu op de J.V.S. bezig met hun witte kaart en de rest versiert alle kleine dingetjes.
Dinsdag 15 September 1953
Heden heeft de kapt. Merkelbach alle leden van het squadron bij elkaar laten komen in de hangar. Deze had ruimte genoeg, want ons enige “piece of equipment”, in case een field generator, neemt niet zo bar veel plaats in. Iedereen was er, en konden we elkaars gezichten dus eens zien. Een voordeel is dat praktisch al het grondpersoneel beroeps is en wij dus niet met het demobilisatie probleem zullen gaan zitten
De kapitein heeft de mensen het een en ander verteld over onze toekomstige standplaats, voor zover hij dat wist. En ieder weet dus waar zich aan te houden heeft. Als kleine surprise deelde hij allerlei baantjes uit aan de officieren en onderofficieren.
De Lt. Cosijn (Maus) was wel de gelukkigste, hij is transportcommandant bij ons vertrek naar Duitsland. Hij moet nu de maten van alle kisten, kratten, vaten enz. enz. opnemen en maar zorgen dat die in de auto’s en/of vliegtuigen komen.
De Lt. Rekers is er tot nog toe in geslaagd de kapt. Schwartz te ontlopen, die ons de vliegtuigen maar vast in de maag wil splitsen. Het plan was wel om hier op Volkel nog te gaan vliegen maar dat zal wel niet doorgaan. Het zal al moeite genoeg kosten om ze gereed te maken voor der trip naar Gütersloh.
We hebben nu ook telefoon gekregen in de hangar en staan nu zo ongeveer in constante verbinding met Zeist, wat ook wel nodig was. Lt. Reekers is vandaag naar Zeelst om de Up wel te bespreken. Die hebben we N.B. zelf gemaakt eigenlijk is dat toch typisch stafwerk. Ik ben benieuwd wat de Staf erop aan te merken hebben. Onze kapitein bromt voortdurend over het veld en klampt iedereen aan, die ons maar iets kan helpen. Er zit dus schot in het geheel veel hoofdpijn hebben we nog niet, maar dat komt wel tegen de tijd dat we weggaan.
16, 17, 18, en 19 September 1953
Veel is er niet gebeurd de week. Maar d.w.z. niet aan de oppervlakte, des te meer onder de oppervlakte. Allerlei borden, kasten ect worden momenteel aangemaakt in de diverse werkplaatsen.
Zaterdag hebben we ons eerste toestel gekregen een F-84G. Foto-equipment zit er niet in. Als het een beetje meezit krijgen we binnenkort gemodificeerde tiptanks met camera’s zodat we dan pas onze eerste (aarzelende) schreden op het foto pad kunnen doen.
Soldaat Soldaat Veltman spuit de eerste TP letters op de kist
Maandag en dinsdag 21, 22 September 1953
Zo de eerste helft van de week zit er weer op. In onze hangar prijkt nog steeds één vliegmachien, die nu geschilderd wordt onze letters zijn TP en onze squadron kleur is rood. Dat betekent dus dat we rode neuzen, rode pijlen op de tips en rode balken op het richtingsroer hebben. Tevens zit in onze hangar onze magazijnadministratie hoopvol te wachten op de dingen die moete gaan komen waar we tot nog toe heel weinig van gezien hebben. Ik moet er onmiddellijk aan toevoegen dat we onze 5 (vijf) splinternieuwe schrijfmachines wel hebben aangekregen.Al kunnen we dus nog niet vliegen de gebruikelijke papierwinkel kunnen dus wel opzetten. Gister, dat is dus de 22ste zijn de Cdt. (Kap. Merkelbach) en de Ops Off (1Lt v.d. Spek) in een Harvard naar Gütersloh geweest, om weer een paar dingen op te nemen.
Woensdag en donderdag 23, 24 September 1953
Op 24 September is het eindelijk dan zover gekomen, de eerste kist van 306 is airborne geweest. Het toestel was zeer toepasselijk, de TP-1 met de Lt. v.d. Spek in de cockpit. De vliegbasis reageerde zoals verwacht, toen het callsign “Muffield” voor het eerst over de radio te horen was. Geroep van “Focus, Focus” was niet van de lucht en de toren adviseerde de Fighter-bomber mensen een “Sharp look-out te houden want 306 was aan het taxiën.
Ondertussen hebben we nu al 4 kisten, die echter nog geschilderd moeten worden.
Gisteren is ook het eerste materiaal aangekomen, maar of we onze “target datum” van 7 oktober halen zullen, weten we nog niet zeker. Onze T.O. heeft inmiddels ook de servicestock lijsten getikt. Als de aanvraagbonnen hiervoor nu ook uitgeschreven worden, dan hebben we zo’n 15.000 aanvragen lopen, hetgeen dus niet van de poes is. Al ons personeel is inmiddels aangekomen, behalve het fotopersoneel, omdat we toch nog geen fotomateriaal hebben. Maar dat komt later wel, als we bijv. de RF gaan vliegen.
Maandag 5 Oktober 1953
Alhoewel de laatste entry in dit dagboek dus alweer een tijdje geleden is geschreven, is er nadien niet zo bar veel gebeurd. Of liever gezegd alles is volgens plan verlopen de spullen kwamen verder binnen, maar lang nog niet alles. We hebben 6 vliegtuigen, waar zo nu en dan een tripje in wordt gemaakt.
Ons vertrek is nog steeds niet bekend, want nu schijnt het weer te hangen op een beslissing van de Minister-President, die momenteel in Zuid-Afrika vertoeft. Dus we weten nog steeds niets. Om er balen tabak van te krijgen.
Op de foto’s het personeel van de Intell sectie en Technische Dienst
Vrijdag 9 Oktober 1953
Alles is nog steeds wachtend op Dr. Drees, die op het ogenblik Dr. Molan gezelschap houdt. Daar de vertrekdatum daarvoor volkomen in de lucht hangt, moeten we toch iets gaan doen.
Aangezien de T.O. het verd….de spullen uit te pakken kunnen we slechts op zeer, zeer bescheiden voet vliegen. Vandaar dat we gister alvast met het grondschoolprogramma zijn begonnen met een les van Lt. v.d. Pas en vanmorgen een Meteo les van Lt. Schwijdtman hebben gevolgd.
Gister hebben ook weer de TP-1 en TP-2 gevlogen.
Woensdag 14 Oktober 1953
Er is nog niets verder bekend.
Dr. Drees is gistermorgen op Schiphol aangekomen en hopen we allemaal eindelijk eens een definitieve beslissing omtrent 306 te horen.
Alle toestellen zijn nu ook in ons bezit, maar vliegen kunnen we praktisch nog niet ermee omdat de T.D. van ons nog niet in staat is de inspecties te verrichten. Maar dat wachten en betrekkelijk niets doen, begint ons behoorlijk de keel uit te hangen. “Gelukkig” is het gister en vandaag toch slecht weer, zodat we ons nu niet zo alleen gezond voelen./
Vanmorgen staat er een excursie naar de fotodienst op Ypenburg op het programma, zodat we daar hopelijk een eerste inzicht krijgen van ons toekomstige werk.
Vrijdag 9 Oktober 1953
Alles is nog steeds wachtend op Dr. Drees, die op het ogenblik Dr. Molan gezelschap houdt. Daar de vertrekdatum daarvoor volkomen in de lucht hangt, moeten we toch iets gaan doen.
Aangezien de T.O. het verd….de spullen uit te pakken kunnen we slechts op zeer, zeer bescheiden voet vliegen. Vandaar dat we gister alvast met het grondschoolprogramma zijn begonnen met een les van Lt. v.d. Pas en vanmorgen een Meteo les van Lt. Schwijdtman hebben gevolgd.
Gister hebben ook weer de TP-1 en TP-2 gevlogen.
Woensdag 14 Oktober 1953
Er is nog niets verder bekend.
Dr. Drees is gistermorgen op Schiphol aangekomen en hopen we allemaal eindelijk eens een definitieve beslissing omtrent 306 te horen.
Alle toestellen zijn nu ook in ons bezit, maar vliegen kunnen we praktisch nog niet ermee omdat de T.D. van ons nog niet in staat is de inspecties te verrichten. Maar dat wachten en betrekkelijk niets doen, begint ons behoorlijk de keel uit te hangen. “Gelukkig” is het gister en vandaag toch slecht weer, zodat we ons nu niet zo alleen gezond voelen.
Vanmorgen staat er een excursie naar de fotodienst op Ypenburg op het programma, zodat we daar hopelijk een eerste inzicht krijgen van ons toekomstige werk.
Maandag 23 November 1953
Weer twee weken, zelfs nog meer voorbij, sinds de laatste entry in dit “dagboek” maar niets vermeldingswaard. Natuurlijk gaan we nog steeds weg, maar het grappige is nu, dat de reden voor ons steeds uitgestelde vertrek nu bij de Britisch High Comm. for Germany ligt. Dus de Nederlandse Ministerraad is er blijkbaar mee akkoord gegaan dat we in Buitenland gelegerd worden. Hoe het precies in elkaar zit weet niemand, al deze verwarring heeft echter een behoorlijke terugslag op het moreel van de troep. Dat was heel goed te merken met de inspectie die wij j.l. zaterdag gehouden hebben.
Harry Rekers verwijt de auteur van dit dagboek, dat het een buitengewoon droog geval is. Ook en wonder. Laat hij de Peeljager maar lezen, dan kan hij toch lachen. De laatste weken is het weer echter Nederlands geworden, m.a.w. mist en lage bewolking, zodat er weinig zeer gevlogen wordt.
De eerste 306 Squadronfoto rond en op een Thunderjet.
De foto is gemaakt in 1953 met in het midden de Kapitein vlieger K. Merkelbach.
Rechts van hem: 1e Lt. vlieger B. van de Spek, 1e Lt. vlieger L. van de Pas, Res. 2e Lt. vlieger G. Pladet en Res 2e Lt. O. Couperus.
Links van hem: Res. Lt. Bew. Off. H. Rekers, 1e Lt. vlieger Wrn. R. Hengsdijk, 2e Lt. vlieger G. Schmitz, T Res. 2e Lt. P. de Groot en T Res. 2e Lt. A. Ernens
Vrijdag 11 December 1953
Het is weer tijd om dit “dagboek” weer eens aan te vullen, temeer daar er het een en ander is gebeurd.
Het weer is de laatste tijd normaal d.w.z. mistig.
Wat ons squadron betreft is nu vastgesteld dat wij niet voor 1 febr. 1954 weggaan en dan nog op een maand notie. Tot die tijd blijven wij op Volkel, met alle narigheden van dien. Er is geen plaats voor ons, dus moeten we de ruimte delen met het pas opgerichte 313 Sqn. (ex-J.V.S II). Voor de vliegers is er dus niet, zo bar veel veranderd, maar bij T.D, de Supply ect. zitten nu met de handen in het haar, daar wij nu weer administratief onder Volkel gaan vallen.
Alle bommen (14.000) komen weer terug en moeten opnieuw gecontroleerd worden. Totale kosten ca. 12.000 manuren. Geen wonder dus dat de stemming niet opperbest is. De Duitse hangar die we tot nu gebruikt hebben wordt verbouwd. We schijnen nu de achterkant van de Fromson te krijgen en de gebouwtjes van 313, bij de nieuwe toren.